Det er mest so hjarta sprengest, når eg får ta på meg skia...og berre gå...ei so stor lukke på jord <3

...og det har eg gjort nokre gongar i det siste...

Naturen gir so utruleg mykje næring til kroppen min, sjølv om både skuldre og hender verkjer...

Å stå slik og berre sjå utover, kjenne sola varme på ansiktet, og vinden stryke meg over kinna...<3

Å følge sit spor...

...kike framfor kanten...

Roffen er oftast med...

...som i dag, då løypene var litt harde...

Litt nistemat som me deler...

...og premien - etter slitet med å moke meg fram...

Perlå <3 mi <3

Eg er utruleg takknemleg for at eg likar gå på ski, og fordi det gir meg so stor glede <3

                                                                      Klem frå fruANE <3