torsdag 23. oktober 2014

HER OG NO!





Det er vanskeleg med mindfulness i praksis,- når eg står midt i brøddeiga og eine meldinga etter den andre tikkar inn på mobilen. Men, eg klarte å gjere den ferdig – kna den store brøddeiga godt, og forme den til fire like store og deilege brød, plassere dei i brødforma og sette dei til heving. Til og med vaske hendene godt, vaske benkeplata og rydde opp etter meg. Ei bragd! Mindfulness i praksis! Leve i nuet! Gjere ferdig det eg held på med... Ikkje bykse avgarde til neste gjeremål.

Eg fekk omsider sjekka meldingane på mobilen. Interessant! Det tok fokuset mitt nokre minutt.

No står brøda til fòrheving, sola skin i Solsida – og hønene skal ut og spankulere fritt. Då er det nemleg fokus på dei <3

Me hadde besøk av Hønsehauken sist fredag. Han drap Den 4 høna. Fole trist! Nakken tvers av! Heldigvis klarte Gerda, Bip og Prinsesse Tornerose vit til å gøyme seg – raske som dei var. Dei er vaktsame i det dei kikar ut gjennom holet til hønsehuset, den eine etter den andre. Eg kallar på dei «kome då tuppane mine, kom! Kom!» Så kjem dei stolte ut... Dei får brødsmular og nokre risrestar frå middagen i går. Lekkerbiskar for ein Brun Italienar. For det er det dei er: hønene altså! Brune Italienarar! Fint skal det vere. Og dei legg brune egg. Nydelige! Gode! Mor mi vil berre ha desse.... Ikkje butikk-egg!

Raskt spring dei under hønsehuset - noko skremde dei... Er han i nærleiken – hønsehauken? Sikkert og visst, held han eit haukeblikk no når han veit om dei - stakkarane! Eg skal passe godt på... Ha fokus!
Eg har hatt brune Italienarar før, og nokre andre rasar – eksklusive må vite. Det var då eg budde på Hagebøen. Ein tidleg vintermorgon, når eg låg i min og hønene sin beste og søtaste søvn... var han der: hønsehauken – smatt gjennom eit hol inne ved løeveggen, inn holet til hønsegarden. Fullt spetakkel! Du gru! Eg sette avgarde ukledd rett frå senga... Eit syn ingen hadde godt av, og truleg ingen som såg (håpte iallfall det). Fleire døde og nokre skada høner. Eg storskreik og forbante den hauken, der han (ja, faktisk!) stod i den store aska.... Stolt over verket sitt, var han!
Eg skal ikkje skrive det som skjedde i ettertid, (nokre veit!) men hauken kom aldri att! Trur ikkje det er den som har komt til Haddal... Nok om det!

Mindfulness er omvendt av mindlessness! Tilstanden mindlessness vil eg slett ikkje påkalle meg... ein tilstand der ein ikkje er klar over kva ein held på med, fordi alt vert gjort rutinemessig. Dermed får ein ikkje sjå alternative moglegheiter eller endre synspunkt og val... Vi kan ikkje vite om det vi gjer er rett, eller om det eigentleg er slik vi vil ha det, - for vi har ikkje kontakt med vårt indre. Vi kan ikkje måle val opp mot kvarandre, vurdere eller prioritere fordi vi vurderer for raskt og dermed kanskje feil. Ved rutiner og typiske autopilot-tilstandar mister vi altså evna til å sjå alternative moglegheiter og val som ville passa oss betre.
Er vi «mindless», vil vi ikkje vere i stand til å setje pris på det gode som skjer, og leve livet slik det faktisk viser seg her og no.

Eg vil ha sjansen til å smake på kaffien om morgonen, sjå dei vakre haustfargane, høyre elva som suser og kjenne vinden som ruskar meg i håret (det vesle eg har).
Desse, og liknande augneblink er livet, og vi let dei ofte passere, som om dei augneblink i framtida er viktigare enn dette. Kvifor skal ikkje slike augneblink bety like mykje som eit augneblink i framtida? Og dersom vi berre lever for framtida, vil ein då vere i stand til å stoppe opp og sei: «no har eg tid til å kjenne og leve»? Korleis kan ein nyte augeblinket dersom ein aldri har gjort det før, dersom ein ikkje veit korleis ein gjer det, og korleis det kjennest ut? Vil vi eigentleg leve eller berre eksistere?
Mindfulness- meditasjon vert praktisert ved først å fokusere på pusten, for å stabilisere sinnet og finne ro.
Fritt frå boka til Rebekka Th. Egeland( psykolog): «Mindfulness i hverdagen».

«Vær tro mot de små tingene. Det er i dem styrken din ligger.» Moder Teresa <3

Eg held på å lese meg litt «opp», og denne stod so klart føre meg å lese no – FOR eg er tom! Vakum!
Det kan kome mykje ut av det å vere tom – vere inne i eit vakum. Faktisk!

Å vere i nuet – ein fin leveregel.

Lukke til med nuet, - og god helg!

ane

onsdag 15. oktober 2014

Vakuuum...Mindfulness, og litt til...


Eg er inne i eit vakum, på ein måte...
Wikipedia seier;-
Vakuum, fra latinske vakuus, «tom», er et begrep innen fysikk som beskriver et rom som ikke inneholder materie.


Sist helg reiste mannen min og eg på hyttetur, og gjekk ein herleg tur på skogsvegen der. Stille, og berre godt å vere til... 
Brått kima telefonen, og naboen varsla om Hønsehauk-besøk i hønsegarden...
Eg kunne ikkje gjere noko, men var heldig som hadde jentene mine heime <3
Dei ordna ut!

Heldigvis var det berre ei høne som døde... 

Den 4.høna <3

Korleis veit eg at det var ho, når alle fire var ganske like? JAU! Ho var den som torde mest, var den som braut ut frå dei andre... Ho var noke vidfòrige!


Godt eg har dette biletet av henne og meg...


Dette er frustrasjonen min for tida...at eg ikkje kan strikke :(
Eg har hatt vondt i handa ( etter for mykje og intens strikking ei tid...), og no har eg fått forbod om å strikke for ei stund... Eg prøvde litt i helga, og det straffa seg - uheldigvis!

Så kva kan eg gjere då? 
Eg har faktisk mykje å ta meg til med, men det har vorte eit vakuuum inne i meg...og eg får liksom ikkje gjort noko særleg. Kanskje treng eg dette no, for kroppen seier ifrå når nok, er nok! 
Men hjerna/ hovudet vil ikkje...
Då oppstår vakumet!

Eg høyrde ein storbloggar sa at livet handlar om å stoppe opp å sjå og kjenne, vere til stades her og no! 
Veit det so vel, - eg og!

MINDFULNESS!
- å leve livet no!
 Mindfulness handlar om å vere tilstades i sitt eige liv, og møte motgang på ein positiv måte. Det handlar om å vere til stades og vere oppmerksame i våre eigne liv, for å auke livskvalitet og få det betre med oss sjølve <3
No skal eg lese "Mindfulness i hverdagen", av Rebekka Th. Egeland

Eg var så heldig å bli kjent med Sølvi Helen Hopland for nokre år sidan. Ho skreiv ein song som passar so godt til dette! Songen er frå " Ein løvetann" ( cd som kom ut i 2000). 
Ho driv Ulvesund Fyr, i Vågsøy kommune, Sogn og Fjordane fylke.

"Her og no
ikkje der og då
skal livet levast
skal dagen delast inn i øyeblikk
Her og no
ikkje no og då
skal dagen nytast 
skal tida komme til deg bit for bit

Ein ting om gongen
ein time i slengen
som din dag er skal styrken din vere
eit steg, og så eitt til
sjå fram, ikkje bak
kvart håp har kraft til å bere
dagane inn på eit fat av sølv

Eitt ord om gongen
ei setning i slengen
blir til boka om livet du lever
Du kan ikkje kladde
må føre rett inn
med blekk, slik livsskulen krever
kvar den som lever må skrive sjølv

Konsekvensar og kontroll
kan vere stygge og snille troll
andres ve og vel
kan gjere deg til trell
framtidsfrykt og eigetrang
kan legge deg under tvang
men øyeblikket syng sin fritetssang!"

Stoooor onsdagsklem <3